Hail, Caesar! (NL) Review

Hoi allemaal,

Het is vaak tricky om een film te maken met een grote sterrencast. Grote ensemblefilms dreigen vaak ondergesneeuwd te worden door de verwachtingen die men stelt bij zo'n cast. Voorbeelden zijn Valentine's Day (2010) of New Year's Eve (2011). Dat is helaas ook de valkuil waar Hail, Caesar! zich in heeft verstapt, want wat verwacht je als je hoort dat aan dit project namen als Josh Brolin, Scarlet Johansson, Channing Tatum, Ralph Fiennes en Alden Ehrenreich zich hebben verbonden. 

Hail, Caesar! is het verhaal van filmstudiobaas Eddie Marnix, die probeert zijn studio zo soepeltjes mogelijk te laten functioneren. Dit is niet gemakkelijk in het Hollywood van de jaren 50, hij loopt dan ook tegen nogal wat problemen aan met zijn sterren en regisseurs. En dan wordt ook nog de hoofdrolspeler van hun nieuwe grote productie Hail, Caesar! ontvoert. 

Hail, Caesar! (wat een vreselijke titel om telkens weer te moeten typen met die komma en dat uitroepteken) maakt zijn verwachtingen niet waar. Geregisseerd door de Coen broers die toch wel wat grote namen als The Big Lebowski (1998), No Country for Old Men (2007) en True Grit (2010) hebben afgeleverd, verwacht je meer dan wat we gekregen hebben. De film is een onsamenhangend verhaal, zei ik verhaal? Het is niet eens 1 verhaal, het zijn 3/4 verhaallijnen door elkaar heen die alleen gemeen hebben dat ze betrekking hebben op de filmstudio. Er zit geen rode draad door het verhaal en hoewel de acteurs verder goed werk afleveren weten ook zij deze komedie, want dat is het officieel, niet grappig of entertainend te maken. Het was niet de slechtste film die ik ooit gezien heb, maar er had zoveel meer in gezeten. Het kleine lichtpuntje van de film was Alden Ehrenreich, die als westernster Hobie Doyle een van de leukere personages van de film neerzet.

'Would that it were so simple?'

Manouk